… Ήρθε το τέλος και αυτού του έτους, και αν δεν κάνω λάθος μόνο μια ανάρτηση έκανα για το 2011, απαράδεκτη. Μόνο αυτό λέω….
Ξεκίνησε καλά το 2011, από μελισσοκομικής άποψης, αναπτύχθηκαν τα μελίσσια ομαλά, βγήκε αρκετή γύρη αλλά μετά το Μάιο εδώ στην Στερεά Ελλάδα ξεκίνησαν τα δύσκολα!
Βγήκε ανθόμελο, όλα εντάξει αλλά μεγάλη προσοχή στα μελίσσια που είχαμε διασκορπισμένα στο διπλανό Νομό Αιτωλοακαρνανίας, λόγω των εντομοκτόνων που χρησιμοποιούνται ευρέως στις νέες ανερχόμενες καλλιέργειες όπως δαμασκηνιών, βερικοκιών κ.α.
…και ήρθε ο ‘Ελατος, το μεγάλο ρίσκο του έτους! Τελικά μόνο οι έμπειροι και τυχεροί βγάλανε κάποιες ποσότητες μελιού στον Νομό μας….
Λίγοι είναι τελικά «μαστόρια» που μπορούν να ελέγξουν τον έλατο να δουν αν δίνει μέλι και ο καιρός ευνόησε μονάχα την ευρύτερη περιοχή του Προυσού (θέση Αραποκέφαλα, Ασπρόπυργος και άλλα), μάλλον έβαλε το χεράκι της η Παναγία….
Περιττό να πώ για την απαράδεκτη συμπεριφορά κάποιων μελισσοκόμων που έκαναν τα μέρη τσιφλίκια τους….. και έκαναν και πολύ πιο ακραία πράγματα…
Λίγα μέλια βγήκαν τελικά ανα μελίσσι όχι ιστορίες για αγρίους που λένε μερικοί (εδώ κολλάει η γνωστή ρήση «Εκει που ακούτε πολλά κεράσια πάρτε μικρό καλάθι»). Ναι μεν κάποια δυνατά μελίσσια έβαλαν τα δυνατά τους αλλά η εκτεταμένη κακοκαιρία και τα κρύα κράτησαν μέσα τα μελίσσια και όταν ήρθε η ώρα του Ελάτου πάλι, είχαν ήδη στενέψει τα περιθώρια του, ζέστανε και ξεράθηκε η ιστορία όλη… πέρασε ο καιρός πλέον μέσα στον Ιούνη είχαν «μαυρίσει» τα μελίσσια και «έπεσαν»…
Ήρθε η ώρα έκτακτης μεταφοράς….και χωρίς άλλη λύση μεταφέρθηκαν τα μελίσσια στις περιοχές Φουρνά και Αγ. Τριάδα για Δένδρο (είδος βελανιδιάς) και Καστανιά. Αν είχαμε άλλες επιλογές δεν θα μεταφέρονταν τα μελίσσια σε αυτά τα μέρη γιατί πολύ απλά το μέλι δεν είναι εμπορεύσιμο και τόσο…. Και ας είναι απ’ τα πιο θρεπτικά μέλια!
Έδωσε τα ρέστα ο Δένδρος αλλά και ζημιογόνος για τα μελίσσια κάποια στιγμή γιατί ήταν ήδη ταλαιπωρημένα απ’ τον έλατο και κρατιόντουσαν ουσιαστικά τα μελίσσια από γύρες απ’ την πλούσια βλάστηση σε μεγάλα υψόμετρα άνω των 1100 μέτρων.
Και σαν «Θεού θέλοντος» ήρθε καπάκι μετά από τόσες δυσκολίες το «πρώτο βάρεμα» του Πεύκου στην Βόρεια Εύβοια όπου πήραμε πολύ καλά μέλια σε ποσότητες.
Ουσιαστικά ο Πευκος ήταν η μεγαλύτερη ανάσα για όλους σε όλη την Επικράτεια της Ελλάδος για την μελισσοκομική χρονιά του 2011, αλλιώς θα ήταν θλιβερή η κατάσταση.
Το ευχάριστο πάλι της χρονιάς ήταν το νέκταρ της Καστανιάς που βοήθησε πολύ στον Νομό μας για την παραγωγή βασιλικού πολτού, με την ιδιαίτερη οσμή από την καστανιά!
Μέτα τον πεύκο (πρώτο βάρεμα) η χάρη δεν ήρθε για το Ρείκι….. κρύα πάλι δεν άφησε το νέκταρ να ρεύσει…. Η κουμαριά δούλεψε αλλά τι σημασία είχε? Αποφεύγεται πάντα αυτό το μέλι πριν το ξεχειμώνιασμα γιατί αν δεν σφραγιστεί πρώτον ξεκινούν τα προβλήματα και δεύτερον δεν βρίσκουν ουσιαστικά γύρες και εξαντλούνται τα μελίσσια το οποίο τι σημαίνει? Καθόλου δυνατά μελίσσια για το νέο έτος…
Αυτά κατά τη δικιά μου εμπειρία και άποψη για το έτος 2011….
Εύχομαι ότι καλύτερο για το νέο έτος 2012!
0 Comment